Zrešty, žyćcio jak žyćcio.
Varta było naradzicca.
Padaje śvietła łiścio.
Cicha krynica bruicca.
Sinija hradziny śłiŭ,
Vietraź na čoŭnie rybačym, -
Chto nie narodžany byŭ,
Toj anikołi nie ŭbačyć.
Radujsia! Zornyja dźviercy
Naściež - tabie adnamu.
Zrešty, nie strašna pamierci.
Niezrazumieła, čamu.
|
|
